Podatek u źródła jest pewną formą podatku CIT, związanym z opodatkowaniem przelewów transgranicznych z kraju i odnoszącym się do dywidend, odsetek, należności licencyjnych, czy danych usług niematerialnych. Czym charakteryzuje się to pojęcie? Co określa nowelizacja ustawy w polskim prawie? Kiedy nowe przepisy weszły w życie? Kto musi się do nich stosować?
Nowelizacja przepisów
Nowelizacja przepisów o podatku u źródła wprowadza większy rygor odnośnie opodatkowania transferów środków pieniężnych, które wypływają ze spółek w ramach grupy kapitałowej za granicę.
Przepisy ukazują konieczność poboru podatku według określonej stawki, takiej jak 19% lub 20%. Osoby uprawnione będą mogły wystąpić o zwrot pobranego podatku, składając odpowiednią dokumentację. Podatek u źródła mają zatem pobierać oraz odprowadzać podatnicy polscy, który prowadzą firmy dokonujące transakcji także zagranicznych – dowiesz się więcej.
Podatek u źródła
Nowe przepisy dotyczące tego podatku zostały wprowadzone 1 lipca 2019 roku. Warto pamiętać o aspektach, które nie dotyczą odroczenia. Dotyczą one zachowania staranności odnośnie stosowania podejścia do stawki podatki i zwolnień. Kolejne odroczenie nie obejmuje również płatności, które podlegają opodatkowaniu u źródła w Polsce, dokonywane na rzecz osób fizycznych. Podatnicy powinni bezwzględnie stosować się do nowych zasad dotyczących podatku u źródła.
Jeśli chodzi o stosowanie preferencji odnośnie podatku u źródła, Ministerstwa Finansów wskazuje, że niezbędną kwestią jest weryfikacja statusu odbiorcy płatności. Określić zatem należy, czy spełnione zostają dane warunki uznające go za rzeczywistego właściciela danej płatności w zgodzie z polskimi przepisami prawnymi. Warto zauważyć, że ten obowiązek spoczywa na polskim płatniku i jest on bardzo istotny zwłaszcza dla podmiotów powiązanych. Ten specyficzny rodzaj podatku związany z podatkiem CIT (podatek od osób prawnych) wskazuje, kto powinien się rozliczać w tym przypadku. Ministerstwo Finansów wprowadziło szczegółowe wytyczne, które trzeba stosować.